Çelik,İnsan ve Umut

herşey insanın umut etmesiyle başladı. Umudu olan insanın hayalleri de
vardı ve hayallerinin peşinden koşan insan yüzyıllardır
çeliği denizde yüzdürebildi. Bunun için kimi zaman ailesinin yanında
olmak yerine akşamlarını bir metale emek emek form vererek geçirdi,
kimi zaman da ağır sanayinin ağırlığı ile mücadele etmesi gerekti.
Tüm bu uğraşlarının sonucunda karşılarında duran gemi ise, aslında
onların umutlarıydı! Hayalleri belki başka başkaydı ama umutları ortaktı.
Şekillendikçe, kendini göstermeye başladıkça gemi, insan işte o zaman
gülümsedi. Hatta öyle ki belki de o artık aileden biriydi!
ona isim verdi, onun her detayına daha çok özendi. Ne de olsa o, hep
uzaklarda sandığı gemiydi ve o gemi artık gelmişti!
Bu bir başarı öyküsüydü. İnsanın çeliğe bile hükmetmesi, onun azmi ve
hatta hatta onun, umudunu asla yitirmemesindendi.
O gemi, belki okyanusta balina avcılarına dur demek için yol alacaktı,
belki de başka gemilere kılavuzluk edecekti.
Evet, O gemi, başka insanların da hayallerini gerçekleştirecekti.
Belki de sırf bu yüzden, başka başka hayalleri gerçekleştirmek için,
kendi umudunu korumak için, her daim yola devam etmeliydi...